Νεμέας (Αγιωργίτικο) – Μια σαγηνευτική ποικιλία αμπέλου

Η ποικιλία Αγιωργίτικο έχει συνδεθεί με την περιοχή της Νεμέας από την οποία προέρχεται.

Είναι φυτό το οποίο παρουσιάζει ευαισθησία στον περονόσπορο, στον μολυσματικό εκφυλισμό, στο ωίδιο, στους παγετούς και στην ξηρασία. Η παραγωγικότητα του είναι εξαιρετική και ο σχηματισμός του χαρακτηρίζεται από το αμφίπλευρο γραμμικό και κυπελλοειδής μόρφωμα.

Θεωρείται μία από τις πιο εκλεκτές και συνάμα πλούσιες σε χρώμα ελληνικές ερυθρές ποικιλίες σταφυλιών.

Το Αγιωργίτικο το συναντάμε και σαν Μαύρο Νεμέας και Μαυρούδι Νεμέας.

Η καλλιέργεια του συναντάται στην Πελοπόννησο (Μεσσηνία, Κορινθία, Αργολίδα), στην Εύβοια, στην Θεσσαλία και στην Στερεά Ελλάδα.

Δείτεο το στο εδώ

Είπαν για το κρασί

Ο Θεός έφτιαξε μόνο το νερό. Ο άνθρωπος έφτιαξε το κρασί.

Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας

25η Μαρτίου: Μπακαλιάρος σκορδαλιά και το Κρασί του

Η 25η Μαρτίου έχει συνδυαστεί γαστρονομικά με τον μπακαλιάρο με σκορδαλιά. Σε όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής, δύο φορές καταλύεται το ψάρι. Του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου -ακόμα κι αν πέφτει μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα- και την Κυριακή των Βαΐων.

 Γιατί μπακαλιάρο; Στην ορεινή Ελλάδα και στις πιο φτωχές περιοχές ο παστός μπακαλιάρος ήταν η εύκολη και οικονομική λύση. Οποιες κι αν ήταν οι καιρικές συνθήκες οι πιστοί ήξεραν ότι θα βρουν παστό μπακαλιάρο ακόμη και στα μικρά μπακάλικα.

Με τα χρόνια, αυτή η συνήθεια εδραιώθηκε στη ζωή των ανθρώπων και έγινε μέρος της εθιμοτυπίας του διπλού εορτασμού. Πρόκειται για ψάρι αγαπητό σε όλη την Ελλάδα και μαγειρεύεται με δεκάδες τρόπους, από σφακιανό στιφάδο μέχρι σούπα επτανησιακή (κοφίσι μπιάνκο).

Ταιριάζει εξαιρετικά με τα θαυμάσια Ελληνικά λευκά και ροζέ κρασιά. Συνδυάστε με ένα Αττικό Ουρανό Λευκό Σαββατιανό ή με ένα Έπαθλον Γης Μαντινεία  

Παραδοσιακός μπακαλιάρος με σκορδαλιά  
Υλικά 1 κιλό φιλέτο μπακαλιάρου λάδι για τηγάνισμα
για το κουρκούτι 3 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1 ½ φλιτζάνι μπίρα ½ φλιτζάνι νερό 1 αβγό 1 μικρό κρεμμύδι αλάτι και πιπέρι  
για τη σκορδαλιά 5-6 μέτριες πατάτες 3-4 σκελίδες σκόρδο (ή περισσότερο, ανάλογα με το γούστο σας) ελαιόλαδο και ξίδι  

Εκτέλεση Από το προηγούμενο βράδυ ξαρμυρίζουμε τον μπακαλιάρο. Την επόμενη μέρα φτιάχνουμε το κουρκούτι ανακατεύοντας την μπίρα, το νερό, αλάτι και πιπέρι, το κρεμμύδι λιωμένο και το αβγό ελαφρά χτυπημένο. Προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι ανακατεύοντας καλά, μέχρι να πετύχουμε ένα σχετικά πηχτό χυλό. Στραγγίζουμε καλά τον μπακαλιάρο, τον προσθέτουμε στο κουρκούτι να καλυφθεί καλά, καλύπτουμε με μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο για 1-2 ώρες.

Βράζουμε τις πατάτες, τις ξεφλουδίζουμε και τις λιώνουμε με το πιρούνι. Σε γουδί ρίχνουμε το σκόρδο με λίγο αλάτι και το χτυπάμε καλά μέχρι να λιώσει. Το ρίχνουμε στις πατάτες, προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι και λίγο λίγο το λάδι και το ξίδι, ανακατεύοντας διαρκώς. Εδώ για το λαδόξιδο επικρατεί η λογική τού «όσο πάρει», που σημαίνει ότι προσθέτουμε μέχρι να πετύχουμε μια σκορδαλιά μαλακή και ομοιογενή.

Σε βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε καλά το λάδι και τηγανίζουμε τα κομμάτια του ψαριού λίγα λίγα, μέχρι να ροδίσουν καλά απ' όλες τις πλευρές. Σερβίρουμε με τη σκορδαλιά και σαλάτα της αρεσκείας μας, χωριάτικη ή πράσινη, ή ακόμα καλύτερα με παντζάρια βραστά.

 Η συνταγή είναι από το bettyscuisine.blogspot.com

Είπαν για το κρασί

Το κρασί είναι το πνευματικό μέρος ενός γεύματος. Τα κρέατα και τα λαχανικά δεν είναι παρά το υλικό μέρος.

Αλέξανδρος Δουμάς, 1802-1870, Γάλλος συγγραφέας

Το Σαββατιανό, η πιο παρεξηγημένη ελληνική ποικιλία

Τo χαρακτηριστικό αυτής της ποικιλίας φυτού είναι η πλούσια παραγωγικότητα του και η μέτρια ζωηρότητα. Είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία και μέτρια ανθεκτική στον περονόσπορο. Σχηματικά το συναντάμε σε χαμηλά κυπελλοειδή ή σε αμφίπλευρα σχήματα.

Η αλήθεια είναι ότι οι μαρτυρίες για να μας που την ακριβή καταγωγή του δεν υπάρχουν αλλά μάλλον είναι ελληνικής καταγωγής

Λόγω της μεγάλης παραγωγή του, υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι είναι και χαμηλής ποιότητας, πράγμα που δεν ισχύει καθόλου.

Προφανώς σ’ αυτή την παρεξήγηση οδήγησε και το γεγονός ότι η ρετσίνα (το κρασί των φτωχών κατά πολλούς) παράγεται από την ποικιλία αυτή, καθώς και από την ποικιλία Ροδίτης.
Οι περιοχές στις οποίες καλλιεργείται είναι οι νομοί Αττικής, Ευβοίας και Βοιωτίας, καθώς και σε μικρότερες εκτάσεις στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στη Δυτική Κρήτη και στις Κυκλάδες.

Η ονοματολογία του ανάλογα με την περιοχή ποικίλει, έτσι το συναντάμε και ως Κοντούρα άσπρη, Δουμπραίνα άσπρη, Σακέικο, Σταματιανό, Σαββαθιανό, Περαχωρίτικο και Περαχωρίτης.

Δείτε το http://goo.gl/3H8NnN

Η Ελλάδα στους 10 καλύτερους προορισμούς κρασιού

Το περιοδικό Wine Enthusiast δημοσίευσε την λίστα με τους καλύτερους προορισμούς του 2014 για τους γευσιγνώστες κρασιού.

 

Ανάμεσα στους 10 προορισμούς με εξαιρετική παραγωγή κρασιού είναι και η Ελλάδα, και ειδικότερα τα νησιά του Αιγαίου.
Για να μπει μια περιοχή στη συγκεκριμένη λίστα δεν αρκεί η καλή ποιότητα του κρασιού, οι επισκέπτες αναζητούν επίσης καλό φαγητό αλλά και διασκεδαστικές δραστηριότητες.

Η λίστα συμπληρώνεται από: Umbria, Ιταλία Valle de Guadalupe, Καλιφόρνια Χώρα Hill, Τέξας Μεντόζα, Αργεντινή Sonoma, Καλιφόρνια Μπάντεν, Γερμανία Κοιλάδα Barossa, Αυστραλία Γουάλα Γουάλα, Ουάσινγκτον Languedoc, Γαλλία.

ΠΗΓΗ: www.plektani.gr

Η διαδικασία της οινοποιίας

Η ποικιλία, το υπέδαφος, οι κλιματικές συνθήκες αλλά και η χρονική στιγμή της ωρίμανσης του σταφυλιού παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην πρώτη ύλη του κρασιού που δεν είναι άλλη από την ρώγα του σταφυλιού. Οι προαναφερόμενοι παράγοντες μας δίνουν την ανάλογη περιεκτικότητα σε σάκχαρα, οργανικά οξέα και νερό (πάνω από 70%) που μπορεί να μας δώσει το σταφύλι (ρώγα).

Η κουραστική διαδικασία του τρύγου (συγκομιδής) είναι το στάδιο πριν τη γλευκοποίηση, κατά την οποία εξάγεται ο γλεύκος (μούστος) από το σταφύλι και που είναι πολύ σημαντική καθώς θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει η αφαίρεση των κοτσανιών (αποβοστρύχωση), καθώς είναι επιζήμια τόσο για την γεύση του τελικού κρασιού, όσο και για την υγεία του καταναλωτή.

Στο επόμενο στάδιο η συνήθης μέθοδος που συναντάμε για την έκθλιψη του μούστου είναι η χρήση ειδικών μηχανημάτων που αποτελούνται από περιστρεφόμενους κυλίνδρους τα οποία συνθλίβουν το σταφύλι ανάμεσα τους.

Είπαν για το κρασί

Την …παυσίλυπον άμπελον έδωσαν οι θεοί στους θνητούς, γιατί χωρίς κρασί, 

δεν θα υπήρχε …έρωτας, ούτε καμιά άλλη χαρά για τους ανθρώπους

 

Ευριπίδης στις “Βάκχες”

Κόκκινο κρασί για καλύτερη ζωή

Καλύτερη ποιότητα ζωής σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας φαίνεται ότι προσφέρει η θαυματουργή ουσία του κόκκινου κρασιού ρεσβερατρόλη, όπως τονίζουν οι ερευνητές.

Εκτός από το κρασί, η ρεσβερατρόλη εντοπίζεται επιπλέον στο ρόδι και στους ξηρούς καρπούς. Σύμφωνα με το επιστημονικό έντυπο «Cell Metabolism», πειράματα σε ποντίκια έδειξαν η ρεσβερατρόλη απαλύνει τις επιπτώσεις που έχει ο χρόνος στην καρδιά, στα οστά, στα μάτια και στους μυς.

Κάτι τέτοιο, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, μπορεί να προφυλάξει και τον ανθρώπινο οργανισμό από προβλήματα όπως τα καρδιακά νοσήματα, η οστεοπόρωση, ο καταρράκτης και ο κακός συντονισμός της κίνησης.

Στόχος των ειδικών τώρα, είναι η δημιουργία ενός χαπιού ρεσβερατρόλης που θα βοηθά στη βελτίωση της υγείας των ηλικιωμένων. Ήδη η αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Sirtris -που ίδρυσε ο δρ. Ντέιβιντ Σινκλέρ από την ιατρική σχολή του Χάρβαρντ ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα– εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση καθώς είναι της άποψης ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβάλλει και στη διατήρηση της ζωτικότητας των ανθρώπων προχωρημένης ηλικίας.

Είπαν για το κρασί

Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον 1850 – 1894. σκωτσέζος συγγραφέας.

Το κρασί είναι εμφιαλωμένη ποίηση. - Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον

Ω3 λιπαρά και Κρασί

Συμφωνα με μια παλια μελετη του Καθολικού Πανεπιστημίου του Καμπομπάσο ενα με δύο ποτηράκια κόκκινο κρασί την ημέρα φαίνεται ότι ενισχύουν τα επίπεδα των λιπαρών οξέων ω-3 του οργανισμού μας.

Τα ω-3, κύρια πηγή των οποίων είναι τα λιπαρά ψάρια όπως (σολομός, ρέγκα, σκουμπρί κ.ά.), αποτελούν φυσική «ασπίδα» κατά της στεφανιαίας νόσου ενώ παράλληλα ενισχύουν την εγκεφαλική δραστηριότητα.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι το κόκκινο κρασί – ένα ποτηράκι για τις γυναίκες και δύο για τους άνδρες αντίστοιχα – εμφάνιζε μεγαλύτερη ευεργετική δράση για τον οργανισμό σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη αλκοόλ. Μάλιστα όσοι έπιναν κόκκινο κρασί εμφάνιζαν υψηλότερα επίπεδα λιπαρών οξέων ω-3 συγκριτικά με όσους έτρωγαν ψάρια.

«Οι άνθρωποι που κατανάλωναν μέτριες ποσότητες αλκοόλ, έφεραν υψηλότερη συγκέντρωση λιπαρών οξέων ω-3 στο πλάσμα (το υγρό μέρος του αίματος μέσα στο οποίο βρίσκονται τα αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια) και τα ερυθρά αιμοσφαίρια, ανεξάρτητα από τις ποσότητες ψαριών που έτρωγαν», υπογραμμίζει η επικεφαλής της έρευνας, δρ Ρομίνα ντι Τζουζέπε.

Είπαν για το κρασί

Το κρασί και το γάλα είναι νερό που πολύ καιρό είχε ευχάριστη συζήτηση με τα σταφύλια ή με την αγελάδα. – Σάμουελ Μπάτλερ